“خوب گویم و خوش گویم؛ از اندرون روشن و منورم، آبی بودم بر خود میجوشیدم و میپیچیدم و بوی میگرفتم تا وجود مولانا بر من زد و روان شد. اکنون میرود خوش و تازه و خرم.."این بیان ژرف شمس تبریزی در هشتصد سال پیش؛ همواره مرا با یاد فرزانه فروتن دیگری از دیار فرهنگ پرور تبریز رهنمون میسازد، استاد محمد علی موحد خردمندی از کوی طلب که فرمود از مولانا آموختهام که همواره دست از طلب ندارم؛ نیکو رهبری است طلب!
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید